“เปรตหัวโล้น หัวใหญ่เท่าอุน้ำ” มาขอส่วนบุญ หลวงปู่จาม วัดป่าวิเวกวัฒนาราม
กรรมที่ทำกับวัด! หลวงปู่จาม วัดป่าวิเวกวัฒนาราม บอกไว้ต้องไปเป็น“เปรตหัวโล้น หัวใหญ่เท่าอุน้ำ”นั้นหนักและชดใช้นานกว่าจะพ้นกรรม “…อยู่สำนักสงฆ์ของเพิ่นครูอาจารย์มหาปิ่น (ปญฺญาพโล) นั่นแหละคืนทีแรกที่ไปถึงดึกเกือบเที่ยงคืน เราก็เดินจงกรมแต่หัวค่ำ ขึ้นกุฏิไหว้พระสวด
มนต์จบพอดีเห็นเปรตหัวโล้น หัวมันใหญ่เท่ากับอุน้ำขนาดคนหนึ่งโอบรอบ อยู่สักพักหนึ่งหัวมันก็แตกระเบิด แล้วก็กลับคืนเป็นหัวโล้นอย่างเก่า แล้วก็แตกอีก เป็นอยู่อย่างนั้นตื่นเช้าขณะกลับมาจากบิณฑบาต เราก็ถามเณรว่า “ เคยมีคนลักษณะนี้ๆ เคยได้บวชอยู่วัดนี้ไหม” เณรก็บอกว่า “ มีครับ เป็นลุงของผม อ้ายของแม่” “ ครูอาจารย์เห็นหรือครับ” “ อือ” “ ผมไม่เคยเห็นกับตา แต่ฝันเห็นเสมอ” “ เห็นอย่างใดในฝัน” “เปลือยกาย หัวใหญ่เท่าอุน้ำ มาขอให้ผมช่วยเหลือ อันนี้ผมก็ไม่ทันหรอกในยุคสมัยที่ ครูอาจารย์มหาปิ่น(ปญฺญาพโล) มาสร้างวัดนี้ หลวงลุงของ
ผมก็ไม่ทันได้บวชทันแต่อาจารย์ที่ลาสิกขาออกไป เพิ่นเล่าให้ฟังว่าลุงของผมนี้เป็นหัวหน้าผู้คนในการเบียดเบียนต่อต้านมิให้ครูอาจารย์มหาปิ่น (ปญฺญาพโล) มาสร้างวัด หรือเอาพระคณะธรรมยุติมาอยู่ในบ้านนี้ พอชาวบ้านคนอื่นเขาเห็นพร้อมด้วยกับเพิ่นครูอาจารย์มหาปิ่น (ปญฺญาพโล)
หลวงลุงผมก็ยังไม่ยอม เบียดเบียนหลายอย่าง ทุบทำลายอุแอ่งโอ่งน้ำ อีกหลายอย่างที่ทำการเบียดเบียน จนวันหนึ่งเพิ่นครูอาจารย์มหาปิ่น (ปญฺญาพโล) จับแขนดึงเข้าวัด เอามาสอนเทศน์ให้ฟังจึงยอมลงใจให้ แล้วระลึกได้ในโทษของเจ้าของ จึงได้ขอบวชอยู่ด้วย บวชได้ ๑๒ ปี ก็มรณะ ผมก็บวชกับหลวงลุงคนนี้ วันที่หลวงลุงมรณะ โยมแม่ของผมก็ให้ผมบวชหน้าไฟ ลุงผมตายมานี่ก็ได้ ๙ ปีแล้ว ยังเสวยวิบากกรรมอยู่หรือครับ” เณรถามเรา เราก็ว่า “ อือ” “ จะช่วยอย่างใด ” “ กรรมยังไม่พ้นได้ง่ายๆ หรอกเณรเอ๊ย เราให้ได้แต่เมตตาแผ่เมตตาให้ ปันบุญให้ก็ยังรับไม่ได้ จนกว่าบุญบวชของคนเฒ่าจะมาหาวันใดก็คงจะพ้นวิบากกรรมได้” “คนเบียดเบียนวัด ขัดขวางพระเณร หรือทำร้ายพระศาสนา เอารัดเอาเปรียบพระเณร โกงกินเงินวัด ข้าวของของวัด หรือทำอะไรตามใจชอบของตน ไม่ดูพระเณร ย่อมได้รับผลทั้งนั้น กว่าที่จะพ้นวิบากกรรมนั้น
มาโอย…นานแสนนาน เพราะว่าวัดเป็นของศาสนาส่วนรวม ญาติโยมเขาเอาข้าวของมาให้มาปัน ทำบุญให้ทานเขาก็ให้กับประธานของสงฆ์เป็นผู้รับ ผู้เป็นโยมเพิ่นให้ใช้ให้เอาอันใดแล้วจึงเอาไปใช้ได้ หากอยากได้ก็ต้องขอ พระเณรอนุญาตก็แล้วจึงเอา ไม่ให้ก็ไม่เอา…” ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม (วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร
ติดตามเราช่องทางอื่นได้ที่